โอ้ดวงดาวดูแสงนั้นพราวพร่าง
เด่นลอยคว้างกลางฟากฟ้าไกล
ดาวรายล้อมดวงเดือนไว้
ข่มให้แสงเดือนเลือนไป เจ้าทำไมข่มดวงเดือน
หยิ่งทะนงหรือถือว่าทรงศักดิ์
ข้าไม่รักดาวกว่ารักเดือน
ดาวระยิบพริบตาเหมือน
ดั่งจะเย้ยว่าดวงเดือน ไม่งามเหมือนหมู่ดาว
เมื่อไหร่หนอจันทร์จะงาม ข้าคอยเพราะความโศกเศร้า
เฝ้าครวญถึงคราวคราเมื่อสองเรา รักเฝ้าพะนอต่อกัน
ชื่นหทัยจะเปรียบรักใดชื่น
สุดจะฝืนยามค่ำคืนนั่น
จันทร์เฉิดฉายคล้ายสวรรค์
โอ้คืนนั้นยังจำมั่นว่าแจ่มจันทร์เป็นพยาน
(ซ้ำตั้งแต่ต้นอีก 1เที่ยว)
|
