ดิฉันกลัวเสียจริง
เกิดเป็นผู้หญิงมันแสนระกำ
รักใครสักคน หวั่นเกรงกมลชอกช้ำ
เขาว่าชายชอบทำเป็นคนลวง
ดิฉันกลัวลิ้นชาย
เมื่อยามมุ่งหมายปรายหวานผลาญทรวง
หญิงใดชื่นชมก็คงต้องตรมใหญ่หลวง
เพื่อนดิฉันเองก็เคยถูกลวง ทรวงเธอแทบพัง
* อุ๊ย อุ๊ย ความรักเจ้าขา
โถรักจงอย่ามาท้าให้หวัง
ดิฉันกลัวแล้วค่ะ กลัวว่าน้ำตาจะหลั่ง
เมื่อยามรักหักหลังดิฉัน
** ดิฉันกลัว แล้วเอย
แต่ใจเจ้าเอ๋ยไยหวามทุกวัน
แค้นใจเจ็บใจที่มันเที่ยวไปใฝ่ฝัน
แต่ดิฉันยังไม่ยอมผูกพัน เพราะดิฉันกลัว
(ซ้ำ* และ**)
|
