ช. เราเกิดมากำพร้าคู่
ไร้สวาทชื่นชู ขาดคู่คือชู้ชม
ใจแสนเศร้าเหงาในอารมณ์
หากมียอดชู้คอยชมขาดคู่สมชมใคร
ยามเมื่อคราวลมหนาวผ่าน
ไร้คู่กอดอุ่นนาน ยิ่งสั่นสะท้านใจ
ยามร้อนรุ่มหรือกลุ้มอันใด
ไร้คู่ลูบไล้พัดวีเพื่อให้ชื่นชู
เมื่อยามหิวใครจะป้อน
ยามหลับนอนแล้วใครนอนคู่
ยามไข้ใครจะดู ใครจะคอยเคล้าคู่ชู้เชย
คนเช่นเรากำพร้าคู่
รสสวาทชื่นชู ไม่เคยได้รู้เลย
อันรักใคร่ฉันใดใครเคย
ขอจงเปิดเผยหรือเพียงแต่เอ่ยวาจา
ญ. ยืนแอบฟังอยู่หลังม่าน
เสียงใครบ่นรำพันว่าขาดคู่ขวัญตา
ช. ตัวฉันบ่นเพราะจนปัญญา
ญ. ก็มัวแต่เพ้อวาจามันน่าจะหาคู่ใจ
ช. ทำอย่างไรได้สมสู่
ญ. หาใครช่วยเป็นครู ค่อยเรียนค่อยรู้ไป
ช. ครูไหนกล้าชักพาอันใด
ญ. สอนให้เอาไหมเดี๋ยวเดียวจำได้แม่นยำ
ช. โอ้เธอเหมือนดังพระเจ้า คลายอับเฉาให้ชื่นฉ่ำ
ญ. สอนให้ใจจงจำ จำในคำสอนพร่ำสำคัญ
ช. เร็วบอกมาอย่าช้าได้
ญ. สอนแล้วอย่าเอ็ดไป อย่าให้ใครรู้ทัน
ช. ไปซิไปหนใดไปกัน
ญ. มะไปกับฉันสอนกันเงียบเงียบข้างใน
|
