หวีดหวีดวอนวอนอ้อนออดโอยมา
โอ้อนิจจาอ่อนอาลัย
เหมันต์ครวญคลั่งฟังคล้ายเสียงใครเสียงใครครวญใคร่
ร้องไปร่ำไปในสายลม
หลับตื่นคืนวันหวาดหวั่นรัญจวน
โอ้ลมหวนอวลป่วนอารมณ์
เหมันต์กระหน่ำตำคล้ายเข็มคมสักแทงโศกซม
เจ็บเหลือจะข่มแล้วกรรมเวร
หวีดวอนคลอนทรวงล้วงหาใจคว้านไปค้นไป
คงได้แต่ไร้เหลือเดน
โอ้อสุราคว้าหัวใจฉันไปดูเล่น
แล้วโยนกระเด็นลอยร้างรา
อย่ากลับมาเลยอย่ากลับมาเลย
โอ้ลมหนาวเอยอย่าเลยมา
ฉันคงตายเมื่อลมเหนือพัดพาหอบอดีตมา
ปล้นขวัญฟันฆ่าไร้ปรานี
|
