หาดงามยามเห็น เหมือนเช่นครั้งมา
คู่ชื่นชีวา แล้วเริงร่าแจ่มใส
ผิดเพียงวันนี้ หนอพี่แสนไกล
แม้นมีพี่ใกล้ คงได้พลอยชม
หมู่เรือใบน้อยทะยอยเข้าฝั่ง
ดั่งนกคืนรัง เห็นแล้วช่างขื่นขม
พี่เคยเชยชิดสมจิตภิรมย์
เหมือนวิมานล่ม ไม่สมดวงใจ
โครมครืนคลื่นหวนทวนฝั่งดั่งเพลงที่พี่กล่อม
อารมณ์จึงน้อมถึงพี่ผู้มีแต่ฝังใจ
ลมโชยโปรยพรมเหมือนดังพี่ชม สุขสมเพียงละเมอไป
มองดูทางไหนชื่นใจดั่งมีพี่ชิดเชย
โน่นทิวมะพร้าวไหวราวครื้นเครง
ได้ลมบรรเลง เหมือนดังเร่งพี่เอ๋ย
โปรดมาเถิดหนา เพราะว่าเหมือนเคย
เหมือนคำที่เอ่ย เฉลยลอยมา
|
