ดั่งหนึ่งบุญมาหนุนนำนะเออ
ตัวฉันกับเธอจึงพบเจอกันมา
ต่างผูกพันมั่นในวาจา
ใฝ่ปองรักมาเพียงขวัญตาคนดี
แต่ดั่งเวรเป็นเหมือนเงาตามมา
ความรักจึ่งมาพาระทมชีวี
สุดแปลกใจเหตุใดคนดี
คิดตัดไมตรีรักมีอันเป็นไป
โอ้กรรมรักมีมา
เป็นปัญหาพรางใจ
พารักห่างไป
ทำฉันใดจึงสมปอง
หากมีฤทธิ์เป็นเหมือนคิดดังใจ
จะเหินดั้นไปพาขวัญใจมาครอง
แต่ดวงใจสุดไกลเกินปอง
จึ่งครองทุกข์หนักกรรมรักเอย
|