อ่อนจิตอ่อนใจให้ระทม
คู่ชื่นคู่ชมอยู่ไหน
ลมพัดกลิ่นหอมกล่อมใจ
หอมเอยประทินกลิ่นใด คิดทวนชวนใจให้ตรม
ประทินกลิ่นเดียวกันนี้เอย
โอ้กลิ่นพี่เคยเชยชม
กลิ่นเนื้อกลิ่นน้องล่องลม
คิดถึงคราหนึ่งได้ดมระเริงภิรมย์ชื่นใจ
เจ้าคงคะนึงถึงพี่
จึ่งพากลิ่นนี้มาให้
รักพี่ยังหวนครวญใคร่
บัดนี้หมองไหม้ได้ชื่นใจเพียงลม
พี่ชื่นแต่ยามลมพัดเชย
ไม่เท่าที่เคยสู่สม
อกเอ๋ยกลิ่นน้องล่องลม
น้องคงหวังให้พี่ชม แท้จริงพี่ตรมหนักเอย
|
