เมื่อขาดคู่ใจ ฤทัยปวดร้าว ก็หนาวใจยิ่ง
แอบอกอุ่นอิง หนาวใจหนาวจริง ถูกทิ้งเดียวดาย
ช้ำชอกทรวง สุดห่วงคำเพ้อ ก็เพราะธอมาแหนงมาหน่าย
ยิ่งหนาวใจหนาวกาย เพราะลมปากชาย ยิ่งร้ายเกินหนาวสั่น
โอ้เล่ห์ลิ้น น้ำคำน้ำใจ หนาวรักให้ป่วนปั่น
ยามรักพรากไกลกัน สุดเศร้าโศกศัลย์ ต้องรำพันปวดใจ
จดจำไปนาน ลมหนาวโชยผ่าน ฉันต้องหนาวกาย
จะอยู่เดียวดาย ไม่ขอเคียงชาย ยอมหนาวตายผู้เดียว
|