โฉมเธอบรรเจิดเพริศแพร้ว
นางเอ๋ยนางแก้ว หวังใจครอง
แสนดีไม่มีสอง
ติดใจรักน้องปองขวัญตา
คิ้วคางโอษฐ์ปรางหน้านวล
ยามยิ้มดูยวนเย้ยจันทรา
หวานจริงยิ่งดวงตา
ชื่นใจหนักหนายามเจ้าอาย
* แม้นชายได้อยู่ครอง
คงจะปองรักไม่รู้หน่าย
เฝ้าพะนอไม่วาย
ไม่เลือนเคลื่อนคลาย เคล้ากายรื่นรมย์
หลงมองเฝ้าปองแนบนวล
ในฝันมาชวนฉันเชยชม
ถึงเธอร่างงามสม
แต่เพียงให้ชมเงาเจ้าเอย
(ซ้ำตั้งแต่ *)
|