เป็นของธรรมดาอย่าประหลาด
หญิงและชายเป็นทาสพิศวาสเรื่อยมา
เมื่อชายพบหญิงถูกตา
หวนครวญผวา ซึ้งอุรารักใคร่
รักเหมือนเกมกีฬาอย่าประหวั่น
แพ้ชนะเท่ากันแม้ใจมั่นเพียงใด
ถ้าหลุดมือถือว่าช่างปะไร
หญิงมีดื่นไปเรื่องอะไรซมเซา
ไม่รักก็ตามใจเถิดหนา
ไม่สนก็ไม่ว่าช่างเขา
เจอะใครเขาอยากรักเรา
ก็ถึงทีของเรา รักมันเข้า รักเรื่อยไป
คิดเสียว่าดีกว่าอยู่เปล่า ๆ
ชีวิตลงซึมเศร้าแล้วจะอยู่ทำไม
เรื่องตรอมรักตรมข่มใจ
ขอให้ผ่านไป ตรมอยู่ไยป่วยการ.
(ร้องสองเที่ยว เที่ยวหลังเปลี่ยนเป็น
หญิงและชายเป็นทาสพิศวาสเรื่อยไป)
|