เมื่อคืนวันเพ็ญ เดือนเด่นอยู่กลางนภา
แสงนวลตาทั่วแคว้นแดนสวรรค์
เมฆหมู่น้อยลอยอยู่คู่แสงจันทร์
แหล่งสวรรค์สดชื่นคืนวันเพ็ญ
งามแสนงามธรรมชาติจัดสร้างไว้
น่าแปลกใจธรรมชาติวาดให้เห็น
ฉะนี้หรือที่กระต่ายหมายจันทร์เพ็ญ
จันทร์ไม่เห็นอกกระต่ายมั่นหมายชม
โถกระต่ายมันเจียมกายกระต่ายน้อย
อย่าหลงคอยชื่นจันทร์มันไม่สม
แต่ดวงจันทร์นั้นไม่ลอยมาให้ชม
จะระทมใจกระต่ายหมายชมจันทร์
เปรียบเช่นมาลีคลายคลี่อยู่บนดอนดอย
ไม้น้อยสุดสอยได้ชม
เจ้ามาลีอยู่ในที่สุดสอยดม
ใคร่จะชมช่อมาลีไม่มีหวัง
อันไม้งามธรรมชาติจัดปลูกไว้
ลุ่มลวงใจไม้ชอุ่มพุ่มสะพรั่ง
สุดอยู่สูง สุดดอยดอน ซ่อนปิดบัง
หมดที่หวังจะได้ดมชมมาลี
|
