ราตรีนี้พี่โศกฤดีราญระทม
น้องเอยพี่ตรมถึงเจ้า เศร้าอุรา
เหตุใดถึงมาเหินห่างไป
พี่จอดใจ เสียดายไม่จาง
เสียดายพักตร์เยาวเรศ
เสียดายเนตรนวลนาง
เสียดายปรางที่จูบโลม รสรัญจวนใจ
เสียดายนักโอษฐ์นงลักษณ์เคยวอน
เสียดายกรสอดรัด กระหวัดไหว
พี่ร้าวใจคร่ำครวญ
ต้องจากนวลน้องเคยครองใจ
เสียดายปทุมตูมตึง
สองบัวพี่ผึ่งคลั่งไคล้
เสียดายใจเจ้าจากไปแล้วเอย.
|