สุขจริง สุขในเรือนใจรักเอย
ปลูกเนาว์เอาไว้ชิดเชยไว้ในหัวใจพี่และฉัน
ดั่งเพื่อนรักในเรือนใจนั่น
ร่วมรักรำพัน อิ่มเอมกระสันต์ใจหน่วง
ก่อใจให้เป็นถิ่นเนาว์วิมาน
อยู่ในเวียงวังหรือปานวิมานรักเราอยุ่ในทรวง
มีเพื่อนรักที่ใจคอยห่วง
เฝ้าแต่คอยหวง ทวงเพื่อนรักเราจะหนีไป
อย่าจากกันไป อย่าแรมไกลเนาว์
อยู่คนเดียวจะเหงา ไร้คู่คลอเคล้าเรือนใจ
จะทุกข์ใจตรม ขาดชู้ชมขื่นขมอาลัย
ยามร้างแรมไกล ห่วงใยไม่รู้ลืมเลือน
หากใจมั่นคงอยู่เคียงมิคลาย สุขใจในเรือนใจมิวาย
แล้วเนาว์นี้ใครจะมาเหมือน มีแต่เธอเอาใจเป็นเพื่อน
ให้ใจคอยเตือน รักไม่ร้างเรือน ไม่ร้างเลือน.
|
