เห็นดาวคล้อยเคลื่อนเห็นเดือนหรุบหรู่
จิตใจหดหู่เหลียวดูรอบกาย
เศร้าใจเสียวเปลี่ยวใจหวั่นเมื่อรักนั้นมาแหนงหน่าย
สุดเสียดายรักเรา
เพราะใจหมายมั่นทุกวันฝันใฝ่
อยู่ตลอดไปมิได้สร่างเซา
คร่ำครวญคิดจิตใจห่วง สุดแสนหวงรักร้อนเร่า
อุตส่าห์เฝ้าหลงคอย
*หวังจะชมเชยเลยกลับร้าง
รักชืดจืดจางพาเลื่อนลอย
เฝ้าแต่พะวงหลงใฝ่คอย
น่าน้อยใจนักรักเหมือนดังฝัน
หลงคอยคิดว่ารักมาชิดใกล้
กลับมาหม่นไหม้ไร้ความสุขสันต์
ถูกใจรักหักใจข่ม แต่ไม่สมดังหมายมั่น
ปล่อยให้ฉันหลงคอย
(ร้องซ้ำ*)
|