พี่จากเจ้าข้าวหรือน้ำไร้ความหมาย
จากแต่กายขอใจอยู่เป็นคู่สอง
ตัวอยู่ไกลใจจอดกอดขวัญน้อง
มาประคองในความฝันทุกวันเวลา
หิมะตกอกพี่นี้หนาวเหน็บ
น้ำตาตกอกพี่เจ็บห่วงกฤษณา
พึ่งผ้าห่มพอละมุนอุ่นกายา
พี่คิดว่ากฤษณากอดจึงรอดตาย
พี่จากไปแต่ก็ไม่ถึงไหนเลยเจ้า
พี่ฟูมฟักรักของเราเพื่อโฉมฉาย
พี่กลับแล้วแก้วกฤษณาอย่ามัวอาย
พี่นี้กลับมาขอตายที่รังรักเอย
|