อกเอยผิดหวัง ผิดหวังดังหยั่งน้ำคลอง
หยั่งจนถึงดั่งปองลึกในคลองแค่ไหน
ฝั่งนองวารี ซ้ายแหละขวามีเจนใจ
คลองลึกกว้างยาวเพียงใด หยั่งไปไม่ถึงซึ่งตม
อกเอยมันแค้น มันแค้นจนแน่นคับทรวง
ก้นคลองลึกหลอกลวง ถึงเพียงทรวงซ่านสม
ก้นคลองมีโคลนถึงหยั่งถึงโคลนและตม
ตมนั้นก็เป็นดั่งหล่ม ที่มีความลึกเกินหยั่ง
*เคยเคียงกันชื่นทุกวันอกเอย
ไม่เคยนึกเลยต้องอกพัง
อันเงินตราคือรักพาเธอติดตัง
เอาเป็นทุนชีวัง ด้วยหวังแต่เงินใช่ไหม
**อกเอยมันแค้น มันแค้นจนแน่นฤดี
หยั่งความรักสตรีถึงเพียงทีสบใจ
ให้เธอมีชายรักหยั่งทุกรายแค่ไหน
ความรักก็คือความใคร่ ที่เธอต้องใช้กรรมเก่า
(ซ้ำ *, **)
|
