เหม่อมองดาวดูวับวาวพราวเกลื่อน
แต่ไม่มีเดือนลอยดวงส่องแสงนวลใย
ราตรีนี้มัวสลัวไป พาให้หัวใจเรานี้หม่นหมอง
โอ้ฟ้าเศร้าหายามไร้เดือนครอง
เราหรือจะไม่หมองยามไร้คู่ครองเคียงกาย
ล่วงค่อนคืนหนาวน้ำค้างพร่างพรม
เย็นเยียบผสมลมโชยช่วยทุกข์ใจคลาย
ลมเอยไฉนพัดมาเดียวดาย
พาให้ใจหายใยลมไม่พารักมา
ลมเอ๋ยช่วยพัดพาคำของข้า
กระซิบเขาทีเถิดว่ายังรักอยู่ชั่วนิรันดร์
|