หนูจ๋านอนเปล เห่..เอ เห่..เอ
ฟังสำเนียงเสียงเห่ เห่..เอ เห่หนูจงนอน
หนูจ๋าอย่าออดอ้อน หากว่าหนูไม่นอน
ตุ๊กแกจะตอน ล้วงตับกินตาย เห่..เอ
หนูจ๋าลืมตา อย่างออย่าแง
ดูซิลูกหลงแม่ เห่..เอ แปลกแท้นอนง่าย
หนูหลงแม่แลหาย พ่อทอดทิ้งเดียวดาย
หนูต้องเปลี่ยวกาย คล้ายพ่อไม่มี
*วัดเอ๋ย วัดโบสถ์ ปลูกข้าวโพดสาลี
หลับตาเสียนะหนูคนดี หากแม่หนูไม่มี
น้านี้จะเป็นแม่เลี้ยงเห่ไกว
หนูจ๋า ลมโชยโบกโบยแผ่วมา
นอนเสียนอนดีกว่า เห่..เอ อย่าร้องครวญไห้
หนูจ๋าจงหลับไหล พ่อแม่ทิ้งหนูไป หนูเป็นลูกใคร ไม่มีคนมอง
*ซ้ำ
คัดลอกมาจาก :
ศศิวิมล (นามปากกา). 2544. ศศิวิมลว่าร้าย. พิมพ์ครั้งที่4. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์กรุงเทพ. หน้า 20
|
