น้ำค้างพรมลมพรูไม้ลู่ล้า
หมอกผวาคว้ากันเป็นควันคว้าง
นกละเมอเพ้อเพรียกเรียกคู่คราง
เดือนยังค้างฟ้าต่ำอยู่รำไร
แลสางลางรุ่งรุ่งจะพรุ่งแพร้ว
พิศแพรวแพรวพร่างพร่างจะสางใส
ค่อยคืบคืบคลานคลานคร้านเคลื่อนไป
ก็ใกล้ใกล้เกือบแล้ววี่แววมา
จนไก่ขันกระชั้นเสียงจำเรียงเร้า
จวบดุเหว่าเป่ามนต์ขลังสั่งอุษา
ตราบแสงทองส่องสู่บูรพา
รุ่งทิวาจึงปรากฎอย่างงดงาม
รุ่งจะโรจน์โปรดปลุกทุกสังขาร
ตื่นจากกาลดาลดับหลับไหลหลาม
เหมือนพรพุทธพิสุทธิโสตถิ์โปรดสัตว์ทราม
ตื่นจากกามกิเลศเหตุทุกข์ภัย
|
