ครืนครืนซ่า ครืนซ่าครืน
ครืนครืนซ่า ครืนซ่าครืน
คลื่นลมเริงริ้วพลิ้วเกลียวเรียวรื่น
ทำเพลงครืนซ่าครืนครื้นคลั่งฝั่งน้ำ
มันเป็นเพลงเดิมเริ่มจังหวะกรรม
เยื้องกรายตามลำนำฝั่งน้ำวนเวียนไปมา
ทุกคืนมันบรรเลงทุกวันมันวังเวงเคร่งขลังดังมนต์เวทย์ว่า
นิจจังอนิจจา นิจจังอนิจจา โอ้ ยถากรรมชน
โพ้นจินตนาการ สายธารทรมาน
ช่างไหลแรงเชี่ยวเคี่ยวข้น
เหมือนเวรเกณฑ์กรรมคน
ทุกวันมันเวียนวนดิ้นรนเร้าไป
เสียงคลื่นลมโหมฝั่งคราง
น้ำหลากพลางร้างยังสมุทรไทย
พัดความลอยคล้อยไปไกล
สู่ความล่มจมไร้หายไปในเกลียวคลื่น
ชะตากรรมของคนบนฝั่ง
ไม่เคยจีรังยั่งยืน
มีเวลาระเริงรมย์รื่น
ก็มีวันคืนฝืนทุกข์ทนเศร้า
ตราบมนต์ขลังฝั่งน้ำยังร่าย
หญิงชายล้มตายใช้กรรมเก่าเขา
อยู่แต่ตัวเพียงหัวถึงเท้า
ถึงคราคราวเรา เราก็ตายตามกรรม
ยามตัวยังสังวรณ์เถิดชีวา
สังวรณ์คุณค่าฟ้าสูงดินต่ำ
สังวรณ์ว่าโพ้นแดนแคว้นธรรม
พระธรรมยังพร่ำสอนคนทำกรรมดี
เสียงคลื่นลมโหมฝั่งคราง
น้ำหลากพลางร้างยังสมุทรไทย
พัดความลอยคล้อยไปไกล
สู่ความล่มจมไร้หายไปในเกลียวคลื่น
ชะตากรรมของคนบนฝั่ง
ไม่เคยจีรังยั่งยืน
มีเวลาระเริงรมย์รื่น
ก็มีวันคืนฝืนทุกข์ทนเศร้า
ตราบมนต์ขลังฝั่งน้ำยังใกล้
หญิงชายล้มตายใช้กรรมเก่าเขา
อยู่แต่ตัวเพียงหัวถึงเท้า
ถึงคราคราวเรา เราก็ตายตามกรรม
ยามตัวยังสังวรณ์เถิดชีวา
สังวรณ์คุณค่าฟ้าสูงดินต่ำ
สังวรณ์ว่าโพ้นแดนแคว้นธรรม
พระธรรมยังพร่ำสอนคนทำกรรมดี
|
