มาลีดอกใด แพ้ความเกรี่ยงไกรบานไม่รู้โรย
ผกาดอกสำคัญ กลิ่นมันไม่หอมโชย เด่นเพราะมันไม่โรยไม่รา
โดนลมแดดพาน ท้าทายทนทานบานเป็นขวัญตา
ค่ำบานแข่งแสงจันทร์ รุ่งพลันสู้ทิวา ชื่อของผกาไม่คลาย
แม้เพียงดอกไม้ คิดไปศรัทธาไม่หาย
ไว้ชื่อจนตาย เหมือนคนยอมวายเพียงร่าง
มาลีที่ชม ฝังในอารมณ์เราไม่รู้จาง
ชื่นบานไม่รู้โรย จะโชยอยู่ทุกทาง ไม่ขายเกียรติวางให้ใคร
|