ห่วงอาลัยเพราะมาไกลห่าง
จำจืดจางราร้างสวาทเรา
ยามไกลจิตใจหงอยเหงา
อกเอยหมองเศร้าคิดถึง
เฝ้ามองดาวพร่างพราวสว่าง
แทนเนตรนางซึ่งรักสลักตรึง
ดาวเอยขอฝากรักซึ้ง
สู่คนรักซึ่งจำห่างร้างกัน
(*) ยังจำวันฉันตระกองเธอชิดทรวง
ด้วยความห่วงหวง หวงรอยรักผูกพัน
ยามไกลอย่าได้โศกศัลย์
นับคืนคอยวันที่ตัวฉันกลับคืน
จากกี่วันฉันก็คงมั่น
ซื่อต่อกันรักนั้นยังยั่งยืน
เกลียวใจไม่มีคลายคืน
ไม่มีหญิงอื่นมาชื่นชิดแทน
ซ้ำตั้งแต่ (*) อีกครั้งหนึ่ง
|
