แสนขมขื่นน้องคืนรักให้กลับมา
วาสนาพี่น้อยเกินไป
ลืมคนที่เคยให้ความอุ่นใจ
แล้วหรือไฉนถึงได้ผลักไสไม่ต้องการ
สุดช้ำยิ่งนัก
รสรักเราที่เคยฉ่ำหวาน
เหลือไว้เพียงความฝันอันแหลกลาญ
เหมือนคนโดนประหารรอให้ศาลปรานี
ยังรักยังห่วงอาวรณ์
ใจได้แต่ทอดถอนวอนให้เห็นใจพี่
โปรดคิดให้ดี
รักพี่มีพี่นี้ไม่เคยคิดเปลี่ยนแปรผัน
ถึงแม้ว่าขวัญตาเจ้าเป็นอื่นไป
จะไม่ลืมชั่วชีวัน
เรือนกายให้ชายเคียงแนบขวัญ
หัวใจเจ้านั้นขอพี่เก็บไว้ในอุรา
ทาสรักพี่นี้
ร้อยปีก็ไม่มีโรยรา
รอคอยให้พี่รักคืนกลับมา
ทุกวันยังตั้งตาเสน่หาอาลัย
ความรักของพี่ซื่อตรง
ใจเจ้าลืมได้ลงคงชื่นชู้คู่ใหม่
สุดช้ำเพียงใด
ไม่กลับกลายใจรักพี่นี้มีหนึ่งใจเดียว
|
