ช้ำ ช้ำ ช้ำ
ไม่น่าเลยหนามาทำ
จนหน้าดำคล้ำหมอง
โธ่เอ๋ยเธอเอ๋ยเธอทำ
จนอกกรำช้ำหมอง
เสียแรงรักปอง
สองเราเคยข้องเกี่ยวกัน
ช้ำ ช้ำ ช้ำ
ไม่น่าเลยหนามาทำ
จนเจ็บจำช้ำขวัญ
โธ่เอ๋ยกรรมเอ๋ยกรรมเวร
เธอช่างเบนหนีฉันทิ้งมันร้างมัน
ไว้ครวญครางลั่นโลกตรม
ช้ำจริง ช้ำจริง ช้ำจัง
หัวใจวายหวังมันช่างเค็มขม
ต้องอยู่เดียวเซียวโศกซม
สุดชื่นชมภิรมย์รับขวัญเคียงหมอน
ช้ำ ช้ำ ช้ำ
ช่างชั่วเลวร้ายระกำตรมตรากตรำซ้ำซ้อน
เศษทรากชีวิตชีวามีแต่พาทุกข์ร้อน
เหลือทนร้าวรอนฉันจะไปซ่อนเศร้าตาย
|
