ความโสภีแห่งปวงสตรีถิ่นเหนือเหลือไป
แสนไกลเกินถิ่นเปรียบดอกฟ้าลงมาระย้าสู่ดิน
ใครเขายินเขาอยากจะดมเขาหวังชมหวังชื่นอุรา
เยาวสตรีย่อมมีเวลาพลาดพลั้ง
ยั้งใจคิดไกลดีกว่าอย่าเมามัว
เกลือกกลั้วกับความชั่วช้า
เพราะชักพามาพบแต่ราคี
ดลฤดีให้เราไหวหวั่น
วงศ์และตระกูล
นั้นเทิดทูนไว้ด้วยใจมั่น
เป็นของตนตราบจนนิรันดร์
ไม่คิดปันใจให้ใครใฝ่ปอง
ชาวเหนือเอย ชื่นเชยศักดิ์ดังดุจหงส์
หลงในฤทัยผุดผ่องประเพณี
เรามีแต่คนแซ่ซ้องจงคิดตรอง
ไว้ตราบชีวีกุลสตรีแห่งถิ่นเหนือเอย
|
