เหม่อมองนภา
อาบแสงจันทรา
หมู่ดาวเกลื่อนตา
เบื้องบนนภาม่านฟ้าช่างน่าชม
เพลงไพรลอยมาพารื่นรมย์
เคล้าเสียงระงมหรีดหริ่งไพร
เสียงนกละเมอมันพร่ำเพ้อร่ำไป
ร้องครวญร่ำไรจริงหนอ
หรือนกมารยาหาคู่ใจ
ออเซาะกันไปให้กล่อมกลอ
แต่เราไร้คู่อยู่เคียงข้างคลอ
ไร้ใครพะนอคอยปลอบใจ
อ้างว้างอย่างนี้หรือไร
มันหวิวมันหวามหัวใจ
เปล่าเปลี่ยวเพียงไหน
เหลียวหาหาใครหนอมาเคียงใจสักคน
ย่างแล้วเหมันต์
แอบฝันหมองหม่น
มันหนาวชอบกล
ละเมอเพ้อบ่นคนไหนใครเมตตา
รอคอยคนเคียง
เคียงอุราหาใครไหนมาห่มใจ
หนาวนี้หนาวนักหวังพิงพักหทัย
หาคนปลอบใจเคียงนอน
นบนิ้วบนบานเทวดา
ทั่วแดนพนาข้าไหว้วอน
นำรักชื่นฉ่ำดั่งคำอุทธรณ์
เห็นใจบังอรที่อ้างว้าง
เฝ้าคอยคร่ำครวญมิจาง
ความหวังเลือนลางหรือไร
เจ้าป่าเจ้าไพรคงทิ้งข้าให้
หนาวในดวงใจจนตาย
|
