ที่เคยรักเคยใคร่
ที่รักแปรปรวนได้นานเนิ่นกลายหมองหม่น
รูปกายหญิงชายใช่อยู่ทน
รักเพียงเคียงตนเกิดแล้วตายพ้นผ่านไป
สิ้นใดสูญใดสิ้น
โศกสูญอาดูรดิ้นนานเนิ่นชินหมองไหม้
ร่ำรวยแสนรวยสักเท่าไร
พังสิ้นสิ้นไปพ้นกาลนานไกลใจชิน
(*) ใจฉันพึงรักหนึ่ง
ไม่ปรวนแปรมอบรักแด่เขตแดนแผ่นดิน
แดนไตรรงค์คงคู่ฟ้าอาจิณ
อุดมทรัพย์สินธรณินนี้คือถิ่นไทย
ทอดใจรักไทยถ้วน
ห่วงหวงไปทุกส่วนเกินประมวลรักใคร่
ห่วงจริงหวงจริงยิ่งสิ่งใด
รักประเทศไทยรักความเป็นไทยยืนยง
ซ้ำตั้งแต่ (*) อีกครั้งหนึ่ง
|
