อกฉันคร่ำครวญป่วนปั่นยามได้เห็นเธอนั่นตรอมใจ
เฝ้าแอบมองครั้งใด ยิ่งหวั่นไหวอุรา
ไม่คิดว่าเธอเฝ้าคอย อันว่าที่รักได้ลอยลับลา
ต่างจากไกลลับตา เกินไขว่คว้ามาครอง
โอ้ได้มาพบใหม่ เห็นเธอ เผลอใจหลงจ้อง
ตาส่งแววฝันปอง ฉันมองแล้วให้ร้าวราน
โอ้ เอ๋ยนี่คงปวดใจ ต้องเจ็บช้ำทรวงในซมซาน
เจ็บอกมาช้านาน ฉันนี่เองทนทาน
|