ดึกดื่นตื่นตาเพ้อผวาคร่ำครวญ
ฤทัยไห้หวนรัญจวนจาบัลย์
คิดถึงรักเธอผูกพัน
แรมร้างกันความฝันพลันคลายคลอน
มองเห็นเตียงเคยเคียงคู่นอน
รูปรอยกลางหมอนแล้วสะท้อนดวงใจ
บัดนี้ โอ้เธออยู่เคียงคู่ใคร
เสนอรักใคร่วอนเว้าฝากใจให้กัน (ฮัม)
อกเอยอาวรณ์เห็นภาพหลอนหลอกใจ
เธอคงวาบไหวสุขอยู่ในรักนั้น
คงเห็นแล้วซึ่งสวรรค์
เหมือนครั้งนั้นเธอและฉันมีจริง
โอ้หมอนเอยร่วมนอนอุ่นอิง
เมื่อสุขนั้นสิงบอกอิงรำพัน
เสกสรรค์ปั้นคำพร่ำเพ้อต่อกัน
แต่แล้วใครนั่นทอดทิ้งให้ฉันฝันเฝ้าคอย (ฮัม)
|
