โอ้ละหนอหัวใจข้อยรอคนฮัก
ฮักเอยเคยสุขนัก เปิ้นบอกฮักฮักข้อยกว่าใคร
ข้อยพะวงหลงฮักยิ่งสิ่งใด รอคอยขวัญใจ
จากไปแห่งใดไม่พบกัน
โอ้ละเหนอฮักเขาเฝ้าเหม่อมอง
มิเคยสมดังหวังปอง ข้อยร่ำร้องเฝ้ามองทุกวัน
พร่ำรำพึงถึงเปิ้นคนเดียวเกี่ยวพัน
ข้อยฮักก็ฮักมั่น รอยสัมพันธ์คืนนั้นไม่คลาย
วาสนาชักพาให้เฮาสุขสันต์
พบกันไม่กี่วัน เฮาก็พลันฮักกันไม่วาย
ฝากวาจาฮักไว้ไม่กลับกลาย
เพลินคำของชาย ข้อยจึงมอบกายให้ชิดชม
โอ้ละเหนอสาวเหนือเมื่อถูกลวง
น้ำตาไหลรินล้นทรวง เปิ้นมาลวงข้อยจึงช้ำตรม
เฝ้ารำพึงถึงวันที่เคยรื่นรมย์
เอื้องฝืนกล้ำกลืนข่ม กำสรวลตรมไม่ร้างห่างใจ
|
