สายลมพลิ้วผ่านสายธารพลิ้วไหว
สายธารเป็นสื่อใจสายสื่อฤทัยเสน่หา
พี่พาน้องน้อยลงเรือเคลื่อนคล้อยธารา
ธารสวาทรักชักพาเร้าอุรารักใคร่
ยิ้มเอยยิ้มเจ้าเร้าใจรัญจวน
ยิ้มเตือนสวาทชวนยิ้มเจ้าเย้ายวนยั่วใจ
พี่มองแววตาเห็นแววสัญญารักให้
ยิ้มทรามเชยเปิดเผยดวงใจชัดแจ่มใสหนักหนา
โอ้น้องและพี่ล่องลอยนทีสวรรค์
ห้วงรักในฝันสองเราเสกสรรค์ขึ้นมา
ใต้ธารสดใสรับเงาเจ้าไว้งามตา
แสนผูกพันกระสันอุราโอ้ขวัญตาเสน่หาอาลัย
สายธารนั้นนิ่งทุกสิ่งตราตรึง
หัวใจพี่เอ็ดอึงเพราะว่ารักตรึงหทัย
ห้วงธารวารีใสเย็นฉะนี้ตรึงใจ
แม้พี่หยั่งรักทรามวัยคิดว่าใสเย็นกว่าธาร
|
