(พร้อม) นัด นัด นัดไม่เหมือนมั่น
เดี๋ยวยังงั้นประเดี๋ยวยังงี้ไม่มีพร้อมใจ
นัดไม่เอา ไม่เอาก็นัดใหม
ตกลงกันไว้กลับแย้งกันไป กลุ้มในหัวใจเปล่า
ช. เราไปหาที่พักนั่ง พักเอนหลังที่ในโรงหนังลำพังผองเรา
ญ. ชิ เบื่อจัง เบื่อเพราะว่าหนังเก่า
ช. ถ้างั้นเราไปกินเหล้า
ญ. ไม่เอากลัวเมา
ช. กลัวเมาอย่าไป
ญ. เที่ยว
ช. เดิน ไป ช้า
ญ. เสียเวลาเปล่า
ช. เที่ยวเวิ้งเถิดเรา เดินซื้อของเก่าหรือไร
ญ. งั้นไปด้วยกัน
ล. เดี๋ยว ว. อ้าว ส. ว้า
ญ. เที่ยวตามสำเพ็งไหม ฮึ
ช. ไม่เอา ไม่ไป
ญ. มัวแต่ขัดใจ ถ้างั้นไปไหน
ช. ไปเที่ยวบาร์
(พร้อม) มา ไป ช้า เอาไว้หน่อย
ช. ทรัพย์เราน้อย มีไม่ถึงร้อยจะอายเขานา
ญ. งั้นไม่ดี แต่ฉันจะซื้อผ้า
ช. จะซื้อทำไมกันผ้า ไปกินสุรา
ญ. ไม่เอา ไม่ไป
ช. ว้า
(พร้อม) นึก นึก นึกจนหัวปั่น
เดี๋ยวคนนั้นจะเอายังงั้น รำคาญเหลือใจ
เดี๋ยวอย่างนี้ อย่างนั้น มันเลอะใหญ่
จะไปแห่งไหน ตัดสินลงไปจะไป มิไปแน่
ไป ไป ไปกันทั้งสี่ นัดกันยังงี้ ให้เป็นยังงี้ไม่มีผันแปร
ญ. ช้า หนุ่มสาม หนึ่งสาว ยังงี้แย่
ล.ส. ไอ้ลื้อมันเป็นลูกแหง่ ศรีสุดาคุมแจงอแงเรื่อยไป
ว. ยาก
ล.ส. จริง ยุ่งจัง
ส. หญิงไม่ควรเกี่ยว มีหญิงผู้เดียว เราสองต้องเปลี่ยวหัวใจ
ญ. งั้นเราไม่ไป
ล. อ้าว ว. เบื่อ
(พร้อม) เดี๋ยว
ญ. เที่ยวในเขาดินไหม
(พร้อม) ฮึ ! ไม่มีคู่ใจ
ล. ฉันควงกับใคร
ว. ผลัดกันก็ได้
ญ. ไฮ้ ไม่เอา
(พร้อม) คิด คิด คิดหมดหวังได้
งั้นไม่ไปแยกกันเอาไหม เราไปของเรา
เออ ต่างคนต่างไป เอาไหมเล่า
นี่เสียเวลานัดเปล่า ไปกันเถอะเรา เอ้าเราแยกกัน
|
