ตะวันจะพรางจะจางห่างไป
จะเลือนลับไปใจข้าเสียดาย
เมื่อยามตะวันจะจางห่างหาย
เรามิวายอาลัย
เสียงนกน้อยนั้นคู
พาคู่บินคล้อยไป
มาสู่รังหรือไร
ชวนให้เพลินตา
ตะวันจะเลือน แล้วเดือนจะลอย
แต่พอฉันคอยพลอยให้ระอา
เมื่อไรเล่าเดือนจะเยือนนภา
ส่องลงมาคงเคลิ้มใจ
ตะวันห่างตามนภาห่างแสง
แต่เดือนสำแดงบนเหล่าฟ้าไกล
โอ้งามลำยองครั้นมองผ่องใส
เพลินฤทัยชื่นชวน
แสนงามยามฉันมอง
งามผ่องเพ็ญเห็นนวล
จันทร์แจ่มชวนฉันครวญ
งามยั่วยวนใจ
โอ้เดือนส่งมางามกว่าตะวัน
ชวนดูแสงจันทร์พรรณผ่องวิไล
โอ้เดือนผ่องเพ็ญแสงเย็นกระไร
เพลินเพลินใจกว่าแสงตะวัน
|
