ยามเช้าแลดูหมู่ดอกไม้เพลินใจหนักหนา
มากมายเกลื่อนตา โน่นช่อผกาคราพิศไปหัวใจนั้นฉ่ำ
เมื่อยามเช้าซิน่าดู ชื่นชูดูแล้วเหลือจำ
โอ้งามแท้แต่เช้าค่ำ ดอกใบงามล้ำชื่นฉ่ำอุรา
ลมพัดเชยรำเพยกลิ่นไม้ ชื่นใจหนักหนา
นั่นแน่ช่อลัดดาอยู่เคียงผกากับเฟื่องฟ้าน่าดู
งามแท้แลดูงามเมื่อแย้ม เคยแซมเสียบผม
ชื่นในอารมณ์ยามเมื่อได้ชม ดมไม้งามทุกยามเช้าตรู่
โอ้งามพร้อมทั้งช่อใบ ปลื้มใจยามพิศเผลอดู
งามเคียงชิดอยู่เป็นคู่ ยิ่งดูยิ่งรู้ชื่นชูอุรา
งามซ้อนกันดูพันธุ์ดอกไม้ เพลินในจิตข้า
ชื่นในอุรา เมื่อช่อผกาเป็นระย้าน่าดู
|
