กิ่งไทรไหวครวญ เหมือนดังฉันครวญป่วนในวิญญา
เย็นลมหนาวโชยพลิ้วมา จึงพะว้าคอยพะวง
สุดแสนอาลัย หนาวลมปีใหม่ฉันลืมไม่ลง
วิญญาณรักยังพะวง เฝ้าลุ่มหลงรักคงมั่น
คืนนั้นผันเปลี่ยน ไม่เคยหมุนเวียนเปลี่ยนใจลืมกัน
กรรมนี้ที่มาวางกั้น เราร้างพรากกันแต่กาย
ห่างกายหมายใจ รักเพียงฤทัยไม่มีวันคลาย
ยามรำลึกยังเสียดาย เราเคยหมายครองรักกัน
เยือกเย็นสายลม หัวใจระทมเฝ้าตรมรำพัน
คืนวันนี้เรานัดกัน วาจานั้นยังฝ้งใจ
สุดแสนอาวรณ์ หนาวลมปีก่อนเขาจรจากไกล
อาลัยรักตรึงฤทัย อกหวั่นไหวแสนเป็นห่วง
ยังจำไว้มั่น เมื่อคืนพบกันแจ่มจันทร์เต็มดวง
ลมพลิ้วลิ่วมาหนาวหน่วง รอยรักชุ่มทรวงไม่คลาย
ได้เคยสัญญา หนาวลมพลิ้วมาจะมาเคียงกาย
เธอคงหลงคอยมิวาย วิญญาณหมายไปพบเธอ
|