มองทะเลแสนงามเมื่อยามสายัณห์ (รับ) สุขสันต์ฤทัย
ดูละลอกเลื่อมลาย นภาพร่างพรายรุ้งตา (ฮัม)
งามสนเอนรำเพย ชื่นเชยต้านลม (รับ) น่าชมขวัญตา
ธรรมชาตินี่หนาอยู่คง
โลกนั้นผันแปร แลหมุนไปมองฟ้าแห่งใดยังสูงส่ง
ทะเลคงวนเป็นวงนิรันดร์
มีรักเดียวเกลียวเวียน ที่เปลี่ยนหัวใจ (รับ) เปลี่ยนได้ทุกวัน
ธรรมชาติกลับผันไปง่าย
ยามฉันมีเธอเคียง โลกเพียงวิมาน (รับ) สวรรค์วิไล
ฟังจิ้งหรีดกรีดไกล ดังเพลงที่ใครร้องมา
ยามหนาวเย็นเพียงใด หรือไฟสุมกาย (รับ) สบายทุกครา
รักชุ่มจิตหนักหนา ดังมนต์
เมื่อรักจากไปใจระทม
โลกนี้กลับตรมมัวมืดหม่น
ดั่งไฟลน ต้องผจญทุกข์ไป
ยามสายลมรำเพย ชื่นเชยพัดมา (รับ) ยิ่งพาหนาวใน
รักฤทธิ์มากไฉนคลายกลับความ
|
