| ล่องลมเหินลอยฟ่องฟ้า อุราสำราญกระไร
 จะแลเหลียวไปแห่งใด
 ฟ้าใสเฉิดฉายทั่วแดนดิน
 
 เบื้องบนเขาสูงจรดฟ้า
 ประดาฝูงกินริน
 เลือกเก็บหาแต่ซ่อนกลิ่น
 โผผินถวิลเป็นอาภรณ์
 
 เอามาทำฟูกบ้างทำเป็นหมอน
 บ้างร้อยดอกอ่อน
 ทำพวงมาลัยสอดสวมสองกร
 บ้างก็ร่อนราย
 
 ล่องลมเหินลอยฟ่องฟ้า
 อุราสำราญกระไร
 เพลิดเพลินเหินล่องท่องไปฟ้าใส
 หาไหนไม่เทียมทาน
 |