ล่องลมเหินลอยฟ่องฟ้า
อุราสำราญกระไร
จะแลเหลียวไปแห่งใด
ฟ้าใสเฉิดฉายทั่วแดนดิน
เบื้องบนเขาสูงจรดฟ้า
ประดาฝูงกินริน
เลือกเก็บหาแต่ซ่อนกลิ่น
โผผินถวิลเป็นอาภรณ์
เอามาทำฟูกบ้างทำเป็นหมอน
บ้างร้อยดอกอ่อน
ทำพวงมาลัยสอดสวมสองกร
บ้างก็ร่อนราย
ล่องลมเหินลอยฟ่องฟ้า
อุราสำราญกระไร
เพลิดเพลินเหินล่องท่องไปฟ้าใส
หาไหนไม่เทียมทาน
|