ลาแล้วสุนันทา
แม้ว่าลาแล้วเศร้าเหงาใจ
ลาวิมานถิ่นสถานยิ่งใหญ่
ที่เรานี้เคยได้มาพึ่งในสวนร่วมกัน
ลาแล้วแก้วเจ้าจอม
หอมย่อมยังฝังจิตสัมพันธ์
เนินพระนางท่ามกลางสวนงามนั่น
ที่ระลึกคงมั่นห่างไปพลันฝันไม่วาย
อกเอย โถเคยเที่ยวชม
ร่วมกันสุขสมอารมณ์ผูกพันไม่หาย
พร้อมทั้งมิตรเรียงราย
แสนอาลัยไม่หน่ายไม่มีคลายไมตรี
ลาแล้วสุนันทา
แม้ว่าลาแล้วเศร้าฤดี
สีน้ำเงินและชมพูเรานี้
จดจำไว้เต็มที่ชั่วชีวีสีไม่จาง
|