แพรพลิ้วปลิวสะบัด ลมที่พัดเหมือนแรงกรรม
คอยซ้ำเติมกระหน่ำ โถวันยังค่ำซ้ำแพร
ด้วยแพรบอบบาง ลมโบกพลางคว้างตามกระแส
สุดแรงรั้งแรงรังแก โอ้กรรมที่แพรแรงนิดแรงน้อย
แพร เหมือนคนเรานี่ คนที่มีเคราะห์กรรมคอย
อ่อนไหวลอยใจปล่อย พลิ้วตามกรรมต้อยคล้อยไป
ไม่ยอมต้านทาน กรรมก็รานเหมือนลมที่ไหว
สิ้นแรงเพราะโรยแรงใจ ต้องตรมหทัยจนซับจนซ้อน
ชีวิตควรต่อสู้ จึงจะชูพ้นกรรมรอน
ผิดหวังมัวใจอ่อน แล้วคงเร่ร่อนทุกข์ทน
ร่างบางอย่างแพร ใจอย่าแปรผันตามลมฝน
ต้องมีพลังกมล สู้กรรมสู้จนความทุกข์มันทัอ
ควรหวังในภายหน้า ยามชะตานั้นดีพอ
ชีวิตยืนยาวต่อ ผลบุญคงก่อสำราญ
หลีกความชั่วไกล นำชีพไปเพราะใจอาจหาญ
สู้จนพ้นชลธาร ห้วงกรรมที่พานชีวิตเรานี้
แพรพลิ้วปลิวลมเล่น จึงยากเย็นทุกนาที
แพรเหมือนคนเรานี้ เหมือนคนเราที่คล้อยไป
ปล่อยตามแต่กรรม ตามแต่กรรมนั้นนำทางไหน
อย่าเป็นเหมือนแพรเลยใจ ต้องทำหทัยจนแข็งดังหิน
|