อ้อเธอนี้เองใช่ใคร
ยังไงยังไงทำมองแล้วหลบตา
ชอบตรงไหนใยรอรา
รู้นารู้นาทำเป็นว่าไม่มอง
ตัวฉันนั้นเปรียบเถาไม้
ทอดเลื้อยไปคอยคนปอง
แม้นใครมัวมอง
จดจ้องจดจ้องไม่ลองไม่ได้อิง
แปลกใจเสียจริงผู้ชายผู้ชายผู้ชาย
งมงายแสนเปิ่นจริง
ใจนั้นอยากได้หญิง
ไว้อิงไว้อิงแต่แล้วนิ่งเอียงอาย
เห็นทีท่ายังไม่เคยผ่าน
เขาทอดสะพานให้เดินง่าย
เซ่อจริงเจียวนะชาย
เสียดายเสียดายจนตายมิได้ชม
|