ราตรีนี้มืดไม่เห็นเพ็ญโสมส่อง
ดารามิผ่อง มืดมัวทั่วมุม
ร้อนรนหมองไหม้เหมือนไข้รุม ฟ้าดำมิดมืดเหมือนม่านคลุม
อกเรียมยิ่งคลุ้มกลุ้มรัญจวน
อัมพรสะท้อนดังครืน ดังใจสะท้านสะอื้น
คงช้ำกล้ำกลืน ปั่นป่วน
ฟ้าร่ำไห้เหมือนใจร่ำหวน เปรียบหัวใจ เรียมป่วน
พี่ครวญฟ้าครวญ ตรมใจ
เมื่อยามฝนตกหัวอกยิ่งคลุ้มคลั่ง
ดุจดังฉันหลั่งน้ำตาไหล
นิจจาโอ้ฟ้ายังร้องไห้ โถตัวข้าหรือจะทนได้
เศร้าใจให้ฝืนชื่นบาน
ฟ้าแลบดูแวบวับแปลบปลาบ ต้องหลับตา
เหมือนดังนภาร้าวราน
ตัวพี่ร้าวอุราช้านานด้วยความรักทรมาน
อกเอ๋ยยิ่งคิดยิ่งร้าวราน รักกำซ่านทรวงใน
|