ไม่จางจากรัก
พี่ยอมหยุดพักด้วยรักพะเยา
ความรักไม่อับเฉา
พะเยานี้คือสวรรค์
สุดทางรักแล้ว
ใจไม่แคล้วอาวรณ์ต่อกัน
ต่างประจักษ์ความรักผูกพัน
ฝันฝากใจฝันไม่คลาย
พะเยาสุดทาง
ไม่ร้างห่างไป
เจ้าเอยเจ้างามน้ำใจ
รักใคร่เกิดไว้มิวาย
สุดทางพี่แล้ว
ต้องมนต์ไม่แคล้วด้วยหลงทั่วกาย
ปองคู่เคียงเคล้ามิคลาย
เพราะได้ทรวงแท้แม่อิง
เป็นวาสนา
พี่มาได้พบเจ้าถึงพะเยา
ครองรักเคียงคู่เคล้า
พะเยานี้มียอดหญิง
พี่ปองรัก
ใจเจ้าภักดิ์บำเรอพี่จริง
เฝ้าวอนให้ลำน้ำแม่อิง
ถึงพี่ไม่ทิ้งแม่ไป
พะเยาผูกพัน
สวรรค์แห่งเรา
พี่มาสุดทางพะเยา
ทุกอย่างช่างเร้าฤทัย
สุดทางพี่แล้ว
ต้องมนต์ไม่แคล้วด้วยหลงเยื่อใย
พะเยามีรักฝังใจ
สมถิ่นสุดท้ายแห่งเรา
|
