แรกเจอเท่านั้นใจฉันวุ่นวาย
ทุรนทุรายคล้ายดังต้องมนต์
จิตใจรุ่มร้อนทอดถอนชอบกล
หัวใจสับสนดังต้องมนต์คาถา
จะนอนยังฝันผูกพันร่ำไป
จะอยู่แห่งไหนติดใจติดตา
ภาพเธอคอยหลอนสะท้อนอุรา
ฉันเป็นไรหนามันซ่านซ่าทุกยาม
เขาหายไปใคร่เจอ
คอยแต่เผลอเอ่ยถาม
ฝันฝันใฝ่คิดใคร่ติดตาม
เผยความในใจให้แจ้งเสียจริง
ได้แต่นั่งคิดนอนร่ำไป
จะทำไฉนใจคิดประวิง
สุดจะยากเย็นเกิดเป็นผู้หญิง
รักก็จำนิ่งให้ยากจริงหนอใจ
คิดคิดดูที่จริง
ถ้าหากหญิงชอบใคร
แล้วพลั้งปากฝังฝากดวงใจ
ก็ควรทำได้ด้วยใจเสรี
นี่ถูกบังคับกำชับกฎเกณฑ์
ว่าหญิงต้องเร้นซ่อนใจให้ดี
ถ้าหากเปิดเผยเอ่ยนำท่าที
แล้วก็จะมีคนเหยียดหยามซ้ำทรวง
|
