เจ็บให้เจ็บดวงใจ
แช่งไว้เลยหนาหลอกให้คอยตั้งตาจะพาไปไหน
เราหลงคอยแต่เช้าจรดเย็นลำเค็ญอยู่ในหัวใจ
เป็นสายบัวแต่งตัวเพื่อใครแล้วใยเหตุใดมิมา
เจอะหน้าคุณเมื่อใดจำไว้ให้ดี
วันของเราต้องมีสักทีเถิดหนา
อายแสนอายยังฝืนสู้ทนลับคนแอบกลืนน้ำตา
อยากจะแทรกแผ่นพสุธาทำเราหน้าชาร้าวราน
ถ้ามาชวนเราอีกครั้ง
ไม่มีหวังแล้วคราวนี้
เสียทีวอนเพราะทำกับเราก่อน
ถึงง้องอนฉันมิยอมถอนคำ
ชาติผู้ชายใจหลอกลวง
เป็นคู่ควงคงไม่ไหวใจแสนดำ
ถึงคราวคุณรับกรรม
ขอให้จำฉันจะช่วยซ้ำเลย
|