(สร้อย) เพลงบ้านนาเพลินอุราชาวเรา ช่างเย้าเร้าอารมณ์อาลัย
มองดูรวงทองผ่องพราวอำไพ นี่แหละข้าวไทยเลี้ยงไทยให้อยู่เอย
ช. ฉันเริ่มหนุ่มแสนกลุ้มใจ พบหญิงใดคิดจะเกี้ยวไม่เคย ยามเจอกันลิ้นมันอยากเอ่ย แต่จะเผยรักจากปากชักไม่กล้า
เรามันไอ้หนุ่มชาวนา
หาหญิงทำยาฝากรักช่างยากเย็น
(สร้อย)
ญ. น้ำท่วมปากหรืออย่างไร พบครั้งใดแล้วทำหลบทำเร้น ทำเป็นทุยไถนาพอเป็น ช่างลำเค็ญเป็นผู้ชายแล้วไม่กล้า เรามองกลับหลบดวงตา
หญิงคงระอาเฝ้านาไปเถอะคุณ
(สร้อย)
ช. ที่แอบหลบมิสบตา เพราะคิดว่าน้องคงไม่การุณ เราคนจนหรือจะมีบุญได้แนบหนุนรักประคองขวัญชีวี
จึงยังไม่อยากพาที
ฉันกลัวคนดีไม่รักคงหนักใจ
(สร้อย)
ญ. หรือปัญญานั้นไม่มี หมายของดีก็ต้องหมั่นปราศรัย เออเป็นชายแล้วอายไปไย อีกเมื่อไรถึงได้ชมสมอุรา
รำพึงแต่ใฝ่ฝันหา
หรือคอยเทวาส่งรักมาให้คุณ
(สร้อย)
|
