เกลียดนักโอ้หัวใจ
ปล่อยให้ใครคอยเป็นเจ้าเข้ามาครอง
ตัดใจอย่าหมายปอง
เขายังตามจองห้องใจอยู่ไม่เว้นวัน
สั่งใจให้คิดเมิน
แปลกเหลือเกินดั่งยิ่งแกล้งก่อผูกพัน
จรดใจไปถึงกัน
ซ้ำยังรำพันถึงเขานั้นไม่สร่างซา
อย่าไปห่วงเขาเลย
ดวงใจเอยอย่าไปคิดถึงเขาดีกว่า
หัวใจอย่าใฝ่หา
อย่าใฝ่หาตัวเขาให้เศร้านะใจ
เกลียดใจไม่รักดี
ห้ามทุกทีแล้วไยนี่ดื้อไฉน
หยุดปองเถิดหัวใจ
โถห้ามเท่าไร ดูซิใจไยไม่ฟัง
|