ค่อนคืนตื่นฟื้นนิทรา
ยังซ่านอุราวาบหวิวอยู่ร่ำไป
อกหวั่นหวั่นโอ้ฝันรัญจวนใจ
ใครหนึ่งโลมลูบไล้หวามหวิวใดไม่ปาน
กอดเกลาคลอเคล้าเคียงคู่
ยังเฝ้าอดสูใจรู้สึกสะท้าน
อารมณ์ปลิววาบหวิวในดวงมาน
ยังซ่านทรวงหน่วงปราณหวานคำนึงไม่วาย
เลือดสาวคุกรุ่น
อาบไออุ่นพลางว้าหวุ่นกาย
ด้วยเกิดมามิเคยมือชาย
ถึงรัญจวนมิวายสุขกระไรใจหนอ
อยากจะกลับหมอนฝันใหม่
ฝันชื่นต่อไปให้เขาอยู่ร่วมหอ
มาจำนรรจ์คำหวานอันคอยรอ
มากอดเกลาเฝ้าคลอชิดพะนอชั่วกาล
|