โอ้ใครไหนเล่าคอยแนบเนาเล้าโลมฤทัย
ด้วยความรักใคร่มิเคยได้ร้างในอารมณ์
ติดตรึงซึ้งมั่นล้นทรวงซ่านสัมพันธ์เกลียวกลม
เฝ้าปองชิดชมมิเลือนล่มแล้งในฤดี
มิทันเท่าไหร่กลับเมินหมางไปไยกัน
ทำเป็นพะวงงงงันเคลือบแคลงสัมพันธ์เคยมี
น้ำคำก่นให้เสียดแสลงในชีวี
ไยเธอหลงลืมไมตรีลืมความภักดีนานครัน
โอ้ความสัมพันธ์ดังม่านบังขวางกันดวงใจ
ด้วยเรามิได้คิดตรองให้ซึ้งในใจกัน
ผิดใจนิดหนึ่งจึงเคียดคลั่งร้างราไปพลัน
ที่เคยรักมั่นพลันมาหน่ายไร้ความอาวรณ์
แม้เราใฝ่ใจปองครองรักกันดังมั่นหมาย
ควรหรือมาคิดทำลายสัมพันธ์ให้ฤทัยคลายคลอน
หัวใจโศกสะเทื้อนรักร้างเลือนสิจึงย้อน
ครวญคะนึงถึงความก่อนขวัญลอยร่อนย้อนคืนมาไย
|