หวังใดในรักนั่น
มัวฝันแล้วจะสมอย่างไร
ไม่คิดลองคว้าไขว่
หารักไว้เหมือนใจปองฉะนี้
แม้ใจยังมิกล้า
รอช้าแล้วคงหาไม่มี
ความรักเป็นของที่
ใครมือดีคว้าไปครองได้พลัน
ใช่สูงล้ำเกินไขว่
หมายปองไว้แล้วไยกัน
มิยอมคิดเพียรหมั่น
นำรักนั้นมาครองเคียงเขนย
โถชายไยหนอนั่น
เธอนั้นมิมีไหวบ้างเลย
คอยหวนครวญขอเอ่ย
มิคิดเผยรักชวนเชยสักที
|