หวังใดในรักนั่น  
มัวฝันแล้วจะสมอย่างไร  
ไม่คิดลองคว้าไขว่  
หารักไว้เหมือนใจปองฉะนี้  
  
แม้ใจยังมิกล้า  
รอช้าแล้วคงหาไม่มี  
ความรักเป็นของที่  
ใครมือดีคว้าไปครองได้พลัน  
  
ใช่สูงล้ำเกินไขว่  
หมายปองไว้แล้วไยกัน  
มิยอมคิดเพียรหมั่น  
นำรักนั้นมาครองเคียงเขนย  
  
โถชายไยหนอนั่น  
เธอนั้นมิมีไหวบ้างเลย  
คอยหวนครวญขอเอ่ย  
มิคิดเผยรักชวนเชยสักที 
        |