เพลินยามชมเดือนเพ็ญแสงเย็นเยือกพาตื่นตาอารมณ์
สวยอร่ามวาบวาววามชวนชมยิ่งชมยิ่งชวนใจคะนึง
พักตร์นวลผ่องเมื่อยามมองติดตรึงยั่วใจให้คะนึงยิ่งกว่า
พักตร์นวลเจ้านั้นงามตาเกินจะหาใครในหล้ามา
ทั้งสามโลกไม่มีสุดาจะมาเทียมทันขวัญ
โฉมบรรเจิดเฉิดฉันพริ้งพราวผ่องพรรณแม้จันทร์ยังอาย
โอ้ดวงบุหลันประชันโฉมพริ้งพราย
เดือนเต็มดวงกลับทรามแสงเคยงามพลันคลาย
เพราะนวลเจ้าพาให้แสงเดือนเลื่อนเจื่อนตา
โอ้โฉมขำคมงามผ่องเย้ายวนให้มองติดตรึงอุรา
ลุ่มหลงรักในทีท่าชักพาให้มาชื่นใจ
โอ้ดวงบุหลันดั้นเมฆลอยคล้อยไป
อันดวงจันทร์ที่งามถึงจะงามเพียงใด
แสงยังเลื่อมทรามได้หมองไปไม่ชื่นตา
ไม่เหมือนขวัญอันงามผ่อง
รักนวลเฝ้าครองไม่คลายคลาดคลา
จะขอรักเธอจนกว่าฟ้าดินจะภินท์พ่างลง
|
